The Plot to Kill the Pope - Trzydzieści dwa

Obserwacja była jedną z tych rzeczy, które Elvis lubił najmniej. Siedzenie w samochodzie i czekanie, aż ktoś się pojawi, było niesamowicie nudne.
Podjechał pod motel Bates przed dziewiątą rano i zaparkował swojego fioletowego Cadillaca w pobliżu wejścia do motelu. Znajdowało się w sporej odległości od apartamentu 17, więc nie wyglądał, jakby go obserwował, chociaż to robił.
Przyjrzał się sobie w lusterku wstecznym i ze smutkiem stwierdził, że wyglądał tak źle, jak się czuł. Miał czerwone i opuchnięte oczy, nieład na głowie i czuł, że nie najlepiej pachniał. Tak często się działo, kiedy szedł pić w czarnym skórzanym kostiumie. Założył ciemne okulary i otworzył pierwszą butelkę z sześciopaku Srającej Małpy.
Srająca Małpa była świetnym lekarstwem na kaca. Była też przyczyną kaca Elvisa, ale przyjemnie pomagała oczyścić umysł rankiem. Elvis nie był alkoholikiem, ale kiedy wpadał w picie, lubił, gdy trwało ono najmniej czterdzieści osiem godzin. Póki co chlał od jakichś trzydziestu i zamierzał dociągnąć do północy; to da mu dość czasu, żeby odespać i być gotowym na ochronę papieża przez zabójstwem w wigilię, w skrócie, na jutro.
Popatrzył na etykietę na butelce. Wcześniej o tym nie myślał, ale Srająca Małpa to dziwna nazwa dla piwa. I to logo, obrazek przedstawiający defekującego naczelnego z butelką piwo, co ono miało oznaczać? Wypij to piwo i rano będziesz miał sraczkę jak ten małpiszon? Elvis zamyślił się. Może było to subtelne ostrzeżenie, tak jak PALENIE ZABIJA na pudełkach papierosów, które palił. Im dłużej o tym myślał, tym bardziej prawdopodobne się to wydawało. Bywało, że po nocy ze Srającą Małpą musiał spędzić dłuższą chwilę w łazience, srając jak małpa.
Sporym problemem Elvisa był brak snu. Kiedy zaczął snuć głębokie rozważania nad logiem piwa, mózg zaczął mu się wyłączać. Oczy go piekły, więc zamknął je i powoli odpłynął w lekki sen, który trwał nie więcej niż pół godziny. Obudził do ryk motoru mijającego jego samochód.
Zanim skojarzył, gdzie się znajdował, motoru już nie było. Miał sucho w ustach, a skórzany strój przykleił się do jego skóry z powodu sporej ilości potu, która wylała się z niego, gdy spał. Pokręcił się w fotelu i dostrzegł godzinę na desce rozdzielczej. 10:38. Potrzebował picia. A kiedy o tym pomyślał, uznał, że cheeseburgera również. Popatrzył przed siebie, ku apartamentowi 17, i zobaczył, że samochód Jacka Munsona wrócił. Typowe, przymykasz oko na obserwacji i tracisz całą akcję. To była najgorsza obserwacja w historii.
Rozciągnął ramiona i zastanowił się, co robić. Przejść się obok apartamentu 17 i zobaczyć, czy uda się coś podejrzeć przez okno? Czy zostać w aucie i obserwować z bezpiecznej odległości?
Odpowiedź była prosta. Otworzył okno po stronie pasażera i wyrzucił w połowie pustą butelkę ciepłej Srającej Małpy na parking. Uruchomił silnik i wycofał.
Czas na cheeseburgera od McDowella na rogu Czwartej i Main.
< poprzedni

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne

The Day It Rained Blood - Dwa

Obraz
– Wysyłam swojego syna, Thomasa, do szkoły w Crimson County. Biskup Atlee Yoder mógł to przewidzieć. Domyślał się tego od dawna. Amiszowie z Oakfiels od lat byli niespokojni. Szczególnie ci z Fall lub – jak przyjęło się je nazywać na przestrzeni lat – Wysypu Zła. A teraz, po raz pierwszy w historii ich zgromadzenia, kobieta wysyłała swoje dziecko do szkoły na drugim krańcu wyspy, poza Czarny Las. Tą kobietą była Agnes Graber, która pojawiła się w kościele Yodera o ósmej rano. Wyglądała na podenerwowaną, więc wpuścił ją do swojego gabinetu, by porozmawiać. Wciąż miał na sobie szlafrok, co już na starcie stawiało go na przegranej pozycji. Siedział za biurkiem, a ona górowała nad nim po drugiej stronie blatu, narzekając i machając mu przed twarzą palcem. – Agnes, proszę cię, przemyśl to – poprosił. – Ludzie z Crimson County nas nie rozumieją i ty o tym wiesz. A jeśli ty to zrobisz, inni mogą pójść twoim śladem. –...
Czytaj więcej

The Day It Rained Blood - Prolog

Obraz
Sanchez nienawidził karaoke prawie tak samo, jak nienawidził słuchać śpiewu zalanych ludzi. Nienawidził również wesel, a w Tapioce, po raz pierwszy w historii, odbywało się właśnie takie przyjęcie. Zgodził się na to, ponieważ szczęśliwa para młoda, Dante i Kacy, znajdowała się w kręgu jego przyjaciół, a Flake zapewniła go, że wesele wyjdzie interesom na dobre. Wieczór był ogromnym sukcesem pomimo całej masy gównianych coverów Lionela Richiego. Wszystko dzięki Flake. Przygotowała niezły bufet i wypożyczyła maszynę do karaoke. Odkąd zamieszkała z Sanchezem, zmieniła Tapiokę z lokalu, w którym ludzie co wieczór obrywali i umierali, w miejsce, w którym tylko dostawali po mordach. Ale, jak zawsze, o północy wszystko się zepsuło. Gdyby Sanchez trzymał się swojej zasady "żadnych dziwaków", do niczego by nie doszło. Przyszedł odrażający staruch z prezentem dla barmanki, Beth. Nic niewartym prezentem, składającym się z...
Czytaj więcej

The Day It Rained Blood - Jeden

Obraz
Baby przyjrzała się swojemu odbiciu w lustrze. Nigdy wcześniej nie nosiła okularów i była zaskoczona, jak bardzo ją postarzały. Miała dopiero dwadzieścia lat, a w szkłach wyglądała na co najmniej pięć lat więcej. Stanowiły one element jej przebrania. Miała wyglądać jak lekarka w prywatnym szpitalu psychiatrycznym. Więc, zgodnie ze wskazówkami swojego chłopaka, Joeya (który był pacjentem takiego zakładu przez część swojego życia), założyła długi, biały płaszcz oraz prosty, niebieski strój chirurgiczny pod spód. Chodziło o to, by nie zwracała na siebie uwagi, kiedy pojawi się w Szpitalu Psychiatrycznym Lady Florence, by wykonać swoje zadanie. Żałowała, że Joey jej nie towarzyszył, ale on został wysłany gdzieś indziej, z inną misją. Miała być to jej pierwsza solowa misja, odkąd została członkinią Łowców Trupów. Odkąd została przyjęta, przez większość czasu trenowała. Nauczyła się obsługi broni palnej i noży, ale, choć poczyniła w t...
Czytaj więcej